Both ENDS
In deze tijd van crisisgedreven reflectie lezen we uit alle hoeken en gaten rake analyses van verleden en heden, die worden vertaald in actieagenda’s. Veel analyses zijn inhoudelijk – ze gaan over ongelijkheid, klimaat, financiële sector, gezondheidzorg, onderwijs, vrouwenrechten. Ze gaan over het ‘wat’ en veel minder over ‘wie’ of ‘hoe’. Maar een andere toekomst bouw je samen met iedereen van jong tot oud, man én vrouw. Deze toekomst overkomt ons niet, we zijn er zelf bij. Tijd voor nieuwe gezichten aan tafel met een andere stem. Tijd voor een nieuwe toekomst.
In Indonesië zijn Amerikaanse mijnbouwbedrijven erin geslaagd nieuwe wetgeving ongedaan te maken die bedoeld was om de economische ontwikkeling van het land te stimuleren en de bossen te beschermen. Dat is de impact die investeringsverdragen kunnen hebben op de ontwikkeling en rechten van de bevolking op sociaal, milieu- en economisch gebied. Waarom? Vooral vanwege zogenaamde ‘Investor-to-State Dispute Settlement’-clausules die vaak zijn opgenomen in dit soort verdragen.
Grootschalige damprojecten die het Amazone woud overspoelen. Wat kan Nederland als belangrijke handelspartner van Brazilië doen om te zorgen dat economische ontwikkeling voldoende rekening houdt met sociale en ecologische integriteit? Deze vraag stond woensdag 30 september centraal in het Politieke Café te Den Haag. Het debat, georganiseerd door Both ENDS, werd druk bezocht door o.m. beleidsmakers, politici, wetenschappers, NGO's medewerkers en studenten.
Woensdag 5 november jl. stuurden staatssecretaris Mansveld van Infrastructuur en Milieu en staatssecretaris Dijksma van Economische Zaken een brief naar de Tweede Kamer. Daarin geven ze een reactie op het ‘Advies Verduurzaming Voedselsector’ dat in opdracht van het Kabinet is opgesteld door de Commissie Duurzaamheidsvraagstukken Biomassa – kortweg de Commissie Corbey. Paul Wolvekamp van Both ENDS maakt deel uit van deze Commissie en geeft zijn reactie op de brief.
