Both ENDS
In 2005 benaderde een palmoliebedrijf de inwoners van het dorpje Kiungkang in West-Kalimantan, Indonesie. Ze boden aan om hun boerderijtjes om te vormen tot kleine oliepalmbedrijfjes. Veel boeren stemden in vanwege de hoge maandinkomens die het bedrijf hen voorspiegelde. Helaas blijkt deze palmoliedroom niet meer te zijn dan een illusie.
Wanneer er over ontbossing gesproken wordt, zullen de meeste mensen waarschijnlijk aan het Amazonegebied denken. Dit gebied is echter niet het enige wat lijdt onder de verontrustende gevolgen van grootschalige houtkap. Ook Argentinië kampt namelijk met ditzelfde probleem. Zo is er in de provincie van Salta sprake van het hoogste ontbossingstempo. Tussen 1998 en 2006 is het aantal verloren hectare bosgebied verdubbeld. De boosdoener? De Argentijnse landbouw, waardoor de natuur steeds meer moet plaatsmaken voor economische activiteiten.
De productie van palmolie leidt wereldwijd tot sociale en milieuproblemen. Both ENDS werkt aan een eerlijkere en duurzamere palmoliesector en zet zich in voor alternatieven voor palmolie.
Waarom wordt ’s werelds grootste kippenfabriek in Oekraïne met Nederlands publiek geld ondersteund, als wij het produceren van plofkip onacceptabel vinden in eigen land? Dat was de centrale Kamervraag die de Partij voor de Dieren in augustus 2012 stelde naar aanleiding van het alarmerende rapport Nederlands geld, vreemd vlees van Both ENDS en haar Oekraïense partner NECU. Nu, drie jaar later, blijven de gigastallen van Myronivsky Hliboproduct(MHP)groeien. En de massale en toenemende slacht van ruim 300 miljoen kippen per jaar wordt nog altijd mede mogelijk gemaakt door de Nederlandse belastingbetaler via multilaterale financiële instellingen en Nederlandse exportkredieten.
Fotoverslag - Zoals in veel gemeenschappen in Indonesië, draait het leven in Semanga (West Kalimantan) om een rivier. De ongeveer 90 huizen volgen de oever van de rivier de Sambas, elk met een pad naar een klein ponton waar visvallen en manden staan opgestapeld en boten zijn vastgebonden.
Hanoi is deze week het toneel van de ‘Hunger 4 Action conferentie - The second Global Conference on Agriculture, Food Security and Climate Change’. Meer dan honderd maatschappelijke organisaties, waaronder Both ENDS hebben een brief ondertekend waarin ze hun zorgen uiten over de conferentie. Want cruciale thema’s komen nauwelijks aan bod en de stem van kleine boeren, veehouders en vissers wordt niet gehoord. En dat terwijl zij zo’n 70 procent van het voedsel produceren. De brief, waarin ook suggesties worden gedaan over hoe het dan wél zou moeten, is verstuurd naar demissionair minister Maxime Verhagen, een van de organisatoren van de conferentie.
“5 miljoen hectare woestijn in Niger is in 25 jaar tijd omgetoverd in een landschap waar bomen groeien, gewassen worden geteeld en vee wordt gehouden!”, roept dr. Abasse Tougiane enthousiast. “Dat is een oppervlakte groter dan Nederland!” We zijn op een lezing die Abasse samen met zijn collega Toudou Adam geeft bij Buitenlandse Zaken, over het succesverhaal van de vergroening in Niger. De zaal is nagenoeg vol, kennelijk zijn niet alleen ambtenaren van Buitenlandse Zaken, maar ook wetenschappers, afgevaardigden van NGO’s en mensen uit het bedrijfsleven geïnteresseerd in dit onderwerp. Want hoe is het mogelijk dat dit zo goed werkt, terwijl een initiatief zoals The Great Green Wall zo jammerlijk is mislukt?
De afgelopen week vond in Medan, Indonesië de Round Table 11 on Sustainable Palm Oil plaats. Een van de belangrijkste onderwerpen die centraal stond zijn de toenemende conflicten over landgebruik, vooral in Indonesië, maar in toenemende mate ook elders in Azië, in Afrika en Latijns Amerika. De oorzaak: slecht gereguleerde productie van palmolie, grondstof voor een enorme reeks producten die we dagelijks gebruiken, en als biobrandstof als alternatief voor fossiele brandstoffen.
