Both ENDS
Ontwikkelingsbanken zouden zich aan strenge milieu- en mensenrechtenregels moeten houden zodat hun projecten de allerarmsten ten goede komen en niet schaden. Both ENDS houdt de banken hieraan.
Van 5 tot en met 8 november kwamen in Brussel meer dan 100 internationale experts en sociale activisten bijeen voor een 'Week of Action' om aandacht te vragen voor de negatieve effecten van Internationale Investeringsverdragen (IIA's) voor mens en milieu.
In 2015 committeerden de lidstaten van de VN zich aan de vooruitstrevende Sustainable Development Goals (SDG's). In tegenstelling tot de voorgangers van deze doelen – de Millenniumdoelen - erkennen de SDG's het belang van gelijkheid binnen én tussen landen, van besluitvormingsprocessen waarin alle mensen erkend en gehoord worden, en van voor iedereen toegankelijke, onafhankelijk functionerende rechtssystemen.
Tien jaar na het groen licht voor de dam Nam Theun 2 in Centraal Laos blijkt dit megaproject desastreuze gevolgen te hebben voor mens en milieu. Het vlaggenschip van de Wereldbank, de Aziatische Ontwikkelingsbank (ADB) en de Europese Investeringsbank (EIB) heeft de beoogde ontwikkelingsdoelen niet behaald. In een persbericht roepen Both ENDS en partnerorganisaties de multilaterale banken op hun steun aan grootschalige dammen zoals Nam Theun 2, in te trekken. De bouw van de dam, die in 2010 in gebruik werd genomen, heeft verstrekkende gevolgen voor lokale gemeenschappen, terwijl zij er niet de vruchten van plukken.
Afgelopen week was er, voor de vijfde keer inmiddels, een bestuursvergadering van het Groene Klimaatfonds, deze keer in Parijs. Het Groene Klimaatfonds is het internationale fonds dat in opdracht van de VN wordt opgericht om ontwikkelingslanden te helpen om verdere klimaatverandering tegen te gaan en zich aan de negatieve effecten aan te passen. Mogelijk met een bedrag tot 100 miljard dollar per jaar! Maar over de manier waarop dat geld besteed moet worden, verschillen de meningen nogal. Daarom waren Anouk Franck en Annelieke Douma van Both ENDS erbij, samen met Titi Soentoro van de Indonesische organisatie Aksi! En Jorge Daneri van M’Biguá in Argentinië. Ze willen ervoor zorgen dat het geld daar terecht komt waar het het hardst nodig is en het best besteed kan worden.
Overal valt handel in te drijven, zelfs in rechten op het uitstoten van CO2. Dat gebeurt in de Europese Unie op grote schaal. In de EU is afgesproken dat een bepaalde maximale hoeveelheid CO2 mag worden uitgestoten en dit ‘recht’ wordt verdeeld over in EU landen gevestigde bedrijven die veel CO2 uitstoten. Op die manier zou de totale uitstoot van CO2 in theorie moeten verminderen. Maar is dat inderdaad zo? Both ENDS ondertekende samen met een aantal andere organisaties een brief waarin wordt aangedrongen om te stoppen met dit systeem. Wiert Wiertsema, specialist op het gebied van internationale kapitaalstromen, legt uit waarom.
In een klein dorpje in Puncak aan de rivier de Ciliwung, ongeveer 500 kilometer stroomopwaarts vanaf waar deze uitmondt in de zee bij Jakarta, woont Sophia. De rivier is haar leven: ze drinkt eruit, wast erin, kookt ermee en ze gebruikt water uit de rivier om de gewassen op haar kleine akkertje mee te begieten. Maar er zijn een heleboel anderen die ook van het mooie en koele klimaat willen genieten. Bosgebied en land om Sophia’s dorp heen is geschikt gemaakt voor villa’s, restaurants, theeplantages en nieuwe nederzettingen. De rivier raakt vervuild door afval en door gebrek aan sanitaire voorzieningen, en Sophia heeft steeds minder toegang tot schoon water.
“I will not go!” roept Sena Alouka als we langs de snelweg vanuit de touringcar een eenzame boerderij zien die aan alle kanten is omringd door bulldozers en omgewoelde grond. Een bekend plaatje voor de meesten in de bus: negen Afrikanen, een Indonesiër en een handvol Nederlanders. In Afrika en Indonesië zijn huisuitzettingen en landonteigeningen aan de orde van de dag. Spontaan scandeert de hele groep: ”I will not go! We will support you!”
Remi Kempers is kind aan huis in Bangladesh. Hij werkt er aan waterprojecten, en is een felle pleitbezorger van onze Negotiated Approach. Hij is al meerdere keren op de Bengaalse nationale televisie te zien geweest in programma’s over waterbeheer. Hij gaat nu in samenwerking met de Technische Universiteit Delft, de Technische Universiteit van Dhaka (BUET), SaciWATERS en lokale maatschappelijke organisaties een bijzonder project starten. Het wordt vanuit Nederland gefinancierd door NWO in het kader van hun ‘Urbanizing Deltas of the World’ programma. Met het project 'Shifting Grounds' gaan we werken in de delta van de machtige Ganges rivier in Bangladesh en India.