Both ENDS
Welke kansen en mogelijkheden zal het Green Climate Fund (GCF) bieden aan landen als Indonesië en Ghana? Welke beslissingen moeten nu genomen worden zodat het geld uit het fonds in de toekomst zeker op de plekken terecht komt waar het voor bedoeld is? Sinds de VN in 2011 besloot tot de oprichting van dit Green Climate Fund, bemoeit Both ENDS zich samen met een paar NGO’s uit ontwikkelingslanden intensief met de manier waarop het fonds wordt ingericht. Deze week wordt in Songdo, Zuid Korea, de negende bestuursvergadering van het GCF gehouden. Zoals tot nu toe bij elke bestuursvergadering is Both ENDS vertegenwoordigd, deze keer in de persoon van Leonie Wezendonk. Samen met Titi Soentoro van de
(Dit artikel verscheen op 18 januari in het Engels in het tijdschrift Inside Philantrophy)
Maar weinig mensen in de filantropie begeven zich in die sector omdat ze ervan dromen bij een financiële instelling te werken. Toch is dit precies wat ze doen. De filantropische sector zoals we deze tegenwoordig kennen, is met opzet ontworpen door de gewetenloze zakenlieden die in het begin van de 19e eeuw opkomst maakten. Het was een reactie op de extreme welvaartsongelijkheid die ze zelf hadden gecreëerd via uitbuitende arbeidspraktijken in de olie-, staal- en scheepvaartindustrie. Of het nou oprecht was om de schade die ze hadden aangericht te herstellen, of gewoonweg om hun naam te zuiveren, de industriëlen verworven een monopolie in de filantropische sector. Ze beschermden haar voor rechtszaken tegen haar functie als tax shelter en beperkten toezichtwetgeving die democratische besluitvorming zou kunnen stimuleren. Tegenwoordig bedraagt de waarde van de filantropische sector ongeveer 2,3 biljoen dollar, oftewel 3% van de wereldeconomie.
(Onderstaand dubbelinterview verscheen eind november 2018 in de ViceVersa)
Door Manon Stravens
Delta’s zijn complexe knooppunten van water en handel, mens en milieu, idealen en belangen – zie daar maar eens een integraal deltaplan voor op te stellen. Wat zijn de ideeën en drijvende krachten erachter? Een tweegesprek met Daniëlle Hirsch van Both ENDS en Henk Ovink, ’s lands eerste watergezant.
Sharif Jamil is de riverkeeper: de bewaker van de rivier. In 2009 begon hij als eerste riverkeeper van Bangladesh met het beschermen van de zwaar vervuilde Buriganga rivier. "We moeten mensen zelf verantwoordelijk maken voor hun omgeving."
HoA-REC&N is een onafhankelijk instituut gelieerd aan de Addis Ababa University en richt zich op milieubescherming en duurzame ontwikkelingen in de Hoorn van Afrika. Het centrum ondersteunt initiatieven op gebied van verbeterd landgebruik, water- en ecosysteemmanagement en klimaatverandering. Het netwerk bestaat uit meer dan 40 universiteiten, onderzoekscentra en maatschappelijke organisaties.
Ongeveer één op de zes mensen, met name vrouwen, is direct afhankelijk van bossen voor hun levens en levensonderhoud, en dan vooral met betrekking tot voedsel. Dit laat zien hoe belangrijk bossen en niet-houten bosproducten (Non-Timber Forest Products / NTFP's) zijn voor de veerkracht van gemeenschappen. Deze producten zijn voor hen een bron van voedsel, water en inkomsten, maar hebben ook een culturele en spirituele betekenis.
Afgelopen maand heeft onze partnerorganisatie Utz Che' namens enkele gemeenschappen langs de rivier Madre Vieja een rechtszaak aangespannen tegen de Guatemalteekse staat. De gemeenschappen eisen onder andere dat hun recht op water gerespecteerd wordt en dat ze beschermd worden tegen watermisbruik en -vervuiling door grootschalige landbouw.