Honderden miljoenen euro’s vonden de afgelopen jaren hun weg via Nederlandse brievenbusmaatschappijen, onder andere geregistreerd aan de Amsterdamse Zuidas. Doel: het voordelig en onzichtbaar witwassen van het vele geld dat via corruptie en illegale praktijken in de zakken belandde van een handvol oligarchen in Oekraïne - onder andere van de zoon van president Janoekovitsj. Gelukkig is daar nu een stokje voor gestoken. De Tweede Kamer besloot afgelopen week om verdachte Oekraïense tegoeden te onderzoeken en bevriezen: voor Both ENDS en partners een kleine triomf!
Het sluiten van de omstreden Barro Blanco-dam vorig jaar heeft niet alleen tot materiële, maar ook culturele schade geleid in de getroffen Ngäbe-Buglé gemeenschappen in Panama. FMO, een van de financiers, neemt tot nu toe geen verantwoordelijkheid voor de mensenrechtenschendingen bij dit project. Hoe moet het nu verder?
In 1959 ondertekenden Duitsland en Pakistan het eerste bilaterale investeringsverdrag in de wereld, niet wetende dat ze hiermee een nieuw tijdperk markeerden en dat vele landen hun voorbeeld zouden volgen. Momenteel bestaan er al ongeveer 3000 bilaterale investeringsverdragen (BIT's) en andere internationale investerings-overeenkomsten. Hoewel deze verdragen zowel voor de investeerder als voor het 'gastland' profijtelijk moesten zijn - voor de één zou het winst en voor de ander economische groei, werkgelegenheid en ontwikkeling opleveren - blijken ze in de praktijk voor veel gastlanden vooral grote negatieve gevolgen te hebben.
De regering van Ecuador bood op 13 september een petitie aan bij de Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties. In deze petitie, die werd ondertekend door Pakistan, Sri Lanka, Kyrgyzstan, Cuba, Nicaragua, Bolivia, Venezuela, Peru, de Afrikaanse Groep en de Arabische Groep, pleit Ecuador ervoor om bindende internationale regels in te stellen waaraan transnationale ondernemingen zich moeten houden. Deze verrassende en progressieve actie wordt luid toegejuicht en ondersteund door meer dan 100 sociale bewegingen en maatschappelijke organisaties, die honderdduizenden arbeiders, boeren en leden van inheemse bevolkingsgroepen vertegenwoordigen. Both ENDS ondersteunt deze actie ook van harte en Lieke Ruijmschoot legt uit waarom.
Was de ontdekking van olie in Oeganda in 2005 een zegen voor de arme bevolking of blijkt het eerder een vloek? Inmiddels is wel duidelijk dat oliedelving door corruptie en verkeerd gebruik van natuurlijke hulpbronnen een grote bedreiging vormt voor mens en milieu. Frank Muramuzi van de Oegandese organisatie NAPE was 28 februari te gast bij Both ENDS in Amsterdam om te verhalen van de bedreigde meren in het Albertine olie rift. Een aantal westerse oliemaatschappijen heeft een vergunning om in en rondom Lake Albert olie te delven, met als resultaat onder andere grootschalige erosie. De angst bestaat dat Oeganda door gebrek aan regulering en wetgeving op dat gebied, net als vele Afrikaanse landen ten onder zal gaan aan de strijd om olie. NAPE, Both ENDS, IUCN NL en Friends of the Earth zijn als leden van de Ecosystem Alliance actief betrokken bij bescherming van dit gebied.
Een speciale rapporteur van de Verenigde Naties heeft zich deze week uitgesproken tegen de opening van de open-pit kolenmijn in Phulbari in het noordwesten van Bangladesh. Hij deed dit vanwege het enorme risico dat het project leidt tot mensenrechtenschendingen. De International Accountability Project (IAP) diende vorig jaar een verzoek tot onderzoek in bij VN Special Rapporteurs. Olivier de Schutter (UN Special Rapporteur on the Right to Food) werkte vanaf dat moment aan dit verzoek. Both ENDS is vanaf het begin actief in verschillende netwerken die de komst van de mijn proberen te voorkomen.
Grootschalige infrastructuur heeft ter plekke negatieve effecten voor mens en milieu, terwijl de baten elders terechtkomen. Both ENDS zet zich in voor inspraak voor de lokale bevolking en onderzoekt de geldstromen achter deze projecten.