Handelsverdragen hebben vaak niet alleen vergaande gevolgen voor de economie van een land, maar ook voor mens en milieu. Vooral de meest kwetsbare groepen zijn de dupe van internationale handelsverdragen.
Afgelopen week was er, voor de vijfde keer inmiddels, een bestuursvergadering van het Groene Klimaatfonds, deze keer in Parijs. Het Groene Klimaatfonds is het internationale fonds dat in opdracht van de VN wordt opgericht om ontwikkelingslanden te helpen om verdere klimaatverandering tegen te gaan en zich aan de negatieve effecten aan te passen. Mogelijk met een bedrag tot 100 miljard dollar per jaar! Maar over de manier waarop dat geld besteed moet worden, verschillen de meningen nogal. Daarom waren Anouk Franck en Annelieke Douma van Both ENDS erbij, samen met Titi Soentoro van de Indonesische organisatie Aksi! En Jorge Daneri van M’Biguá in Argentinië. Ze willen ervoor zorgen dat het geld daar terecht komt waar het het hardst nodig is en het best besteed kan worden.
Afgelopen vrijdag 29 mei is bekend geworden dat zowel de Fair, Green and Global Alliance (FGG) als de Global Alliance for Green and Gender Action (GAGGA) zijn geselecteerd als potentiele Strategische Partnerschappen van het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken voor de periode 2021 -2025. Both ENDS is blij dat de Nederlandse overheid serieus overweegt de financiering voor deze netwerken voort te zetten, omdat ze laten zien hoe gelijkwaardige samenwerking tussen grassroots organisaties en NGO’s over de hele wereld, blijvende verandering kunnen brengen in de positie van vrouwen, in het respect voor mensenrechten en in verduurzaming van handelsketens en financieringssystemen.
Afgelopen dinsdag 26 februari werden we bij Both ENDS verrast met een wel héél bijzonder bezoek: de Nationale Postcode Loterij kwam langs om ons te vertellen dat Both ENDS beneficient is geworden en dat we de komende vijf jaar kunnen rekenen op een jaarlijks bedrag van €500.000! Wij zijn ontzettend blij, want dit stelt ons in staat om onze activiteiten naar een hoger plan te tillen en uit te breiden. Danielle Hirsch, onze directeur, licht toe.
‘Ik vind het waanzin om als maar te willen weten en meten! We zouden ons in plaats daarvan moeten richten op het bouwen van vertrouwen, een beter begrip van onze verschillende powers en hoe we deze kunnen benutten om gemeenschappelijke doelen te bereiken.’ Aldus Nalini Mahesh in deze opiniebijdrage aan de vooravond van het event ‘Measuring what Matters -Decolonizing Monitoring and Evaluation.’
"Het virus verspreidt zich sneller dan de informatie", was het eerste dat wij in Nederland hoorden over de verspreiding van COVID-19 in veel Afrikaanse landen en de maatregelen die ertegen genomen werden. Terwijl noodsituaties werden afgekondigd, grenzen werden gesloten en bij ons beelden van gewelddadige leger- en politieoptredens binnenstroomden, wisten veel mensen buiten de grote steden nog niet wat er aan de hand was. Toen meer duidelijk werd, ontstonden grote zorgen over de gevolgen van de genomen maatregelen: het stilvallen van de informele economie, voedseltekorten en interne migratiestromen.
-Dit is een gezamenlijk persbericht van Both ENDS, Keruan, SAVE Rivers Network, Bruno Manser Fonds en The Borneo Project-
Nederland is de grootste importeur van kozijnhout uit Maleisië. Al decennia protesteert en klaagt de lokale inheemse bevolking, gesteund door belangenorganisaties, over misstanden bij de houtkap, die bos verwoest en mensenrechten schendt. Staatssecretaris Heijnen van Infrastructuur & Waterstraat heeft een onafhankelijke expertgroep vorig jaar een kort onderzoek -op afstand- laten doen. Dit onderzoek is onlangs vrijgegeven en gedeeld met de advocaat van de belangenorganisaties. Daaruit blijkt dat de zorgen van de lokale bevolking mogelijk terecht zijn. De staatsecretaris gaat nu akkoord met een uitgebreider internationaal onderzoek en veldbezoek. Dat stemt de betrokkenen hoopvol. Ondertussen gaat de houtkap in Maleisië wel door, evenals de het bouwen met dit controversiële hout in Nederland.
Tien jaar na het groen licht voor de dam Nam Theun 2 in Centraal Laos blijkt dit megaproject desastreuze gevolgen te hebben voor mens en milieu. Het vlaggenschip van de Wereldbank, de Aziatische Ontwikkelingsbank (ADB) en de Europese Investeringsbank (EIB) heeft de beoogde ontwikkelingsdoelen niet behaald. In een persbericht roepen Both ENDS en partnerorganisaties de multilaterale banken op hun steun aan grootschalige dammen zoals Nam Theun 2, in te trekken. De bouw van de dam, die in 2010 in gebruik werd genomen, heeft verstrekkende gevolgen voor lokale gemeenschappen, terwijl zij er niet de vruchten van plukken.
“I will not go!” roept Sena Alouka als we langs de snelweg vanuit de touringcar een eenzame boerderij zien die aan alle kanten is omringd door bulldozers en omgewoelde grond. Een bekend plaatje voor de meesten in de bus: negen Afrikanen, een Indonesiër en een handvol Nederlanders. In Afrika en Indonesië zijn huisuitzettingen en landonteigeningen aan de orde van de dag. Spontaan scandeert de hele groep: ”I will not go! We will support you!”