Both ENDS
Met meer dan 5100 dammen en nog honderden in de planning is India wereldwijd een van de koplopers op dit gebied. De negatieve impact die dammen hebben op ecosystemen, op mensen die gedwongen moeten verhuizen en op de waterveiligheid is al veel onderzocht. De problemen die dammen voor visserij en degenen die hier van afhankelijk zijn opleveren, krijgen echter weinig aandacht. South Asia Network on Dams, Rivers and People (SANDRP) heeft daarom onlangs een rapport uitgebracht: “Impacts on Riverine Fisheries in India”.
Dit door FCDO gesteunde project, onderdeel van het GAGGA-programma, bracht zes door vrouwen geleide, community-based organisaties van over de hele wereld samen om te onderzoeken hoe zij omgaan met de gecombineerde uitdagingen van klimaatverandering, genderongelijkheid en conflict. Via een benadering van Feminist Participatory Action Research documenteerden de organisaties strategieën variërend van landrechten-activisme tot klimaatresistente landbouw. Daarbij werd zichtbaar hoe industrieën, militarisering en patriarchale systemen uitsluiting en onveiligheid in de hand werken. Hun bevindingen informeren inmiddels beleidsmakers en donoren over de noodzaak om leiderschap van vrouwen aan de basis beter te ondersteunen. In onderstaande Q&A deelt projectleider Tamara Mohr meer over het onderzoek, de belangrijkste inzichten en de bredere impact ervan.
Hanoi is deze week het toneel van de ‘Hunger 4 Action conferentie - The second Global Conference on Agriculture, Food Security and Climate Change’. Meer dan honderd maatschappelijke organisaties, waaronder Both ENDS hebben een brief ondertekend waarin ze hun zorgen uiten over de conferentie. Want cruciale thema’s komen nauwelijks aan bod en de stem van kleine boeren, veehouders en vissers wordt niet gehoord. En dat terwijl zij zo’n 70 procent van het voedsel produceren. De brief, waarin ook suggesties worden gedaan over hoe het dan wél zou moeten, is verstuurd naar demissionair minister Maxime Verhagen, een van de organisatoren van de conferentie.
Pieter Jansen, programme officer bij Both ENDS, interviewde Sukanta Sen van het Bangladesh Resource Center for Indigenous Knowledge (BARCIK). BARCIK is werkzaam op het gebied van milieu, behoud van biodiversiteit en ontwikkeling. Zij zetten zich in om lokale en inheemse kennis in ontwikkelingsprojecten te bevorderen en voor de versterking van de positie van lokale en inheemse gemeenschappen.
Ongeveer één op de zes mensen, met name vrouwen, is direct afhankelijk van bossen voor hun levens en levensonderhoud, en dan vooral met betrekking tot voedsel. Dit laat zien hoe belangrijk bossen en niet-houten bosproducten (Non-Timber Forest Products / NTFP's) zijn voor de veerkracht van gemeenschappen. Deze producten zijn voor hen een bron van voedsel, water en inkomsten, maar hebben ook een culturele en spirituele betekenis.
De EU is nog steeds een van de grootste importeurs van ontbossing. Voor de vraag in de EU naar producten als soja, palmolie, rundvlees, koffie en cacao worden namelijk miljoenen hectares tropisch regenwoud gerooid. De ontbossing heeft grote gevolgen voor de biodiversiteit en het klimaat en gaat vaak gepaard met geweld en schendingen van de mensenrechten van de lokale gemeenschappen en inheemse bevolking. Samen met partners heeft Both ENDS actief gelobbyd bij de Europese Commissie voor een stevig plan van aanpak tegen de ontbossing en mensenrechtenschendingen verbonden met de import van landbouwproducten naar de EU.
Op maandag 11 mei publiceerde de Adviesraad Internationale Vraagstukken (AIV) op verzoek van de regering een spoedadvies over een effectieve Nederlandse bijdrage aan de mondiale strijd tegen het coronavirus. Samen met bedrijven, wetenschappers en milieu-, mensenrechten en ontwikkelingsorganisaties presenteert Both ENDS vandaag een reactie op dit advies, waarin we een aantal suggesties doen zodat we juist nu investeren in landen en mensen die onvoldoende middelen hebben om de crisis effectief te lijf te gaan.
Both ENDS heeft samen met 13 andere Nederlandse NGO's en vakbonden een brief gestuurd over de Indonesische Omnibuswet aan de Nederlandse minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking. Wij uiten hiermee onze bezorgdheid over de overhaaste goedkeuring van dit pakket aan wetten door het Indonesische parlement.
Steeds meer partijen in de Nederlandse watersector erkennen het belang van een inclusieve aanpak bij klimaatadaptatie. Echter, daar waar onze kennisinstellingen en bedrijven betrokken zijn bij delta- en masterplannen, zoals in Bangladesh en de Filipijnen, blijkt de praktijk weerbarstig. Uitgaan van lokale realiteiten, kwetsbaarheden en ongelijkheden, zoals die tussen mannen en vrouwen, is essentieel voor goede plannen die iedereen in staat stellen zich aan te passen aan klimaatverandering.