Was de ontdekking van olie in Oeganda in 2005 een zegen voor de arme bevolking of blijkt het eerder een vloek? Inmiddels is wel duidelijk dat oliedelving door corruptie en verkeerd gebruik van natuurlijke hulpbronnen een grote bedreiging vormt voor mens en milieu. Frank Muramuzi van de Oegandese organisatie NAPE was 28 februari te gast bij Both ENDS in Amsterdam om te verhalen van de bedreigde meren in het Albertine olie rift. Een aantal westerse oliemaatschappijen heeft een vergunning om in en rondom Lake Albert olie te delven, met als resultaat onder andere grootschalige erosie. De angst bestaat dat Oeganda door gebrek aan regulering en wetgeving op dat gebied, net als vele Afrikaanse landen ten onder zal gaan aan de strijd om olie. NAPE, Both ENDS, IUCN NL en Friends of the Earth zijn als leden van de Ecosystem Alliance actief betrokken bij bescherming van dit gebied.
Kleinschalige adaptatiemaatregelen in ontwikkelingslanden zijn vaak moeilijk van de grond te krijgen omdat overheden, ontwikkelingsbanken en donoren over het algemeen liever grotere projecten financieren. Eén groot project is overzichtelijker en zichtbaarder dan tien kleine. Toch is het uitermate belangrijk dat juist die kleinschalige initiatieven - gebaseerd op kennis en behoeften van lokale gemeenschappen- ondersteund worden. Hoe kun je ervoor zorgen dat dit soort - vaak zeer effectieve - lokale projecten de weg vinden naar de juiste fondsen en omgekeerd?
Overal valt handel in te drijven, zelfs in rechten op het uitstoten van CO2. Dat gebeurt in de Europese Unie op grote schaal. In de EU is afgesproken dat een bepaalde maximale hoeveelheid CO2 mag worden uitgestoten en dit ‘recht’ wordt verdeeld over in EU landen gevestigde bedrijven die veel CO2 uitstoten. Op die manier zou de totale uitstoot van CO2 in theorie moeten verminderen. Maar is dat inderdaad zo? Both ENDS ondertekende samen met een aantal andere organisaties een brief waarin wordt aangedrongen om te stoppen met dit systeem. Wiert Wiertsema, specialist op het gebied van internationale kapitaalstromen, legt uit waarom.
De Europese Investeringsbank (EIB) heeft 40 miljoen Euro extra uitbetaald voor de Bujagalidam in Oeganda, terwijl klachten van de lokale gemeenschappen nog altijd niet zijn beantwoord. De dam is in opspraak vanwege de enorme sociale impact en de grote gevolgen voor het milieu. "Door het eigen klachtenbeleid te verwaarlozen, laat de EIB zien niets meer te zijn dan een groene wasmachine", stellen verschillende maatschappelijke organisaties.
Uit onderzoek in opdracht van 10 Nederlandse ontwikkelings- en milieuorganisaties blijkt dat er in 2008 slechts 4 % verantwoorde soja in Nederland werd verwerkt, geconsumeerd of verhandeld. De sojabarometer 2009, een initiatief van de Nederlandse sojacoalitie, geeft dat aan.