Nu het regeerakkoord er ligt en we Sigrid Kaag als nieuwe minister van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking van Rutte III mogen verwelkomen, kunnen we vooruitkijken naar waar de kansen liggen in de plannen van de nieuwe coalitie om vanuit Nederland de wereld duurzamer en eerlijker te maken. Het regeerakkoord, dat een brug probeert te slaan tussen het politieke midden en centrumrechts, is een knap staaltje compromiswerk. Dat is in de huidige internationale context van steeds meer uit elkaar groeiende samenlevingen een opvallende prestatie.
Droge gebieden bedekken een groot deel van het aardoppervlak: meer dan 40 % en zelfs meer dan tweederde van Afrika. Het overgrote deel van de allerarmsten op de wereld, 70% van de ernstig ondervoeden - ruim 600 miljoen mensen - leeft in deze gebieden. Geld en initiatieven om verwoestijning en andere vormen van landdegradatie tegen te gaan en de voedselproductiviteit in deze gebieden te verhogen zijn van levensbelang. Echter, deze noodzaak blijkt niet uit de praktijk van de internationale ontwikkelingssamenwerking.
Persbericht 29 januari 2015
Ontwikkelingslanden zeggen steeds vaker hun investeringsverdragen met Nederland op, omdat internationale bedrijven Nederlandse bilaterale verdragen (BIT's) vaak inzetten om deze landen aan te klagen. In meer dan 75% van de gevallen gaat het niet om daadwerkelijk hier opererende multinationals maar om zogenaamde brievenbusvestigingen, die handig gebruik maken van de Nederlandse verdragen. Dat blijkt uit het rapport “Socializing Losses, Privatising Gains” van SOMO, TNI, Both ENDS en Milieudefensie dat vandaag wordt gepubliceerd.
Bij de opening van het nieuwe vergaderseizoen van de Tweede Kamer valt op dat het Nederlandse parlement het milieu hoger dan ooit in het vaandel heeft staan. Ook de VVD heeft zich in haar nieuwe beginselprogramma bekeerd tot milieupartij, zodat we in de Kamer naast GroenLinks nu ook GroenRechts tegenkomen. Het kabinet kan nu dus rekenen op bijna kamerbrede steun voor een stevig milieubeleid. Dat is goed nieuws in een tijd dat uit diezelfde hoek de milieusubsidies onder vuur liggen.
Nog meer bezuinigen op de allerarmsten in de wereld zou een historische vergissing zijn. Dat zegt een brede verzameling van ontwikkelings- en mensenrechtenorganisaties, nu met de publicatie van de CPB cijfers het debat over bezuinigingen volop losbarst. Er is al 1 miljard bezuinigd op internationale samenwerking en het zou zeer onrechtvaardig zijn om mensen in extreme armoede opnieuw voor de financiële crisis op te laten draaien. Dat schaadt hen, maar schaadt ook het aanzien, de invloed én economische groei van Nederland.