Het klimaatdebat blijft steken in wat we binnen Nederland kunnen veranderen en raakt niet aan ons gedrag in het buitenland. Dat is een gemiste kans. Juist omdat ons handelsmodel zo invloedrijk en tegelijk vervuilend is, kunnen veranderingen in dat beleid ook meteen effect hebben.
Oekraïne heeft onlangs de vergunning verlengd voor twee oude kernreactoren die in 2020 zouden moeten sluiten. Omdat dit risico’s met zich mee kan brengen, moet er onderzoek worden gedaan en met de buurlanden worden overlegd. Maar dat heeft Oekraïne niet gedaan. In totaal wil de Europese oosterbuur twaalf oude kernreactoren langer open houden. Both ENDS heeft groot bezwaar tegen de plannen en roept de Europese Commissie op om in actie te komen.
Afgelopen week is Both ENDS’ adjunct-directeur, Paul Wolvekamp, gekozen als nieuw bestuurslid van de RSPO, de Roundtable on Sustainable Palm Oil. Tijdelijk, tot november, want dan zijn er opnieuw verkiezingen. “Ik hoop dat mijn plaats dan wordt ingenomen door een sociale ngo uit het Zuiden, want die groep is ondervertegenwoordigd in de RSPO.” Daarom wil Paul binnen de RSPO vooral aansturen op een grotere inbreng van ngo’s, plantagearbeiders en kleine palmolieproducenten uit het Zuiden.
Deze week presenteerde de Europese Investeringsbank (EIB), ‘de huisbank van Europa’, een beleidsvoorstel waarin de lijnen worden uitgezet voor toekomstige leningen die de bank zal verstrekken op het gebied van energie. De netwerkorganisaties CEE Bankwatch en Counterbalance, waar Both ENDS bij is aangesloten, monitoren het beleid en het handelen van de EIB. Zij vinden het voorstel ronduit teleurstellend en hebben daarom een persbericht uitgestuurd. Huub Scheele, die al jaren bij Both ENDS samenwerkt met onze collega’s van CEE Bankwatch en Counterbalance, legt uit waarom.
Maar liefst 40 miljoen dollar wil de Europese Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling (EBRD) toegezeggen aan een bedrijf uit Koeweit dat olieboringen gaat doen in Egypte. Huub Scheele van Both ENDS probeert samen met Egyptische NGOs de EBRD ervan te overtuigen het besluit uit te stellen, omdat het geld niet bijdraagt aan positieve veranderingen voor de Egyptische bevolking.
Vorige week is de nieuwe ronde van klimaatonderhandelingen begonnen in Doha, de hoofdstad van Qatar. Er is weinig aandacht voor en de verwachtingen zijn laag. Tegelijkertijd wordt wel het internationale Green Climate Fund opgetuigd, het fonds dat de benodigde en in 2010 afgesproken honderd miljard dollar per jaar aan klimaatgelden moet bieden aan ontwikkelingslanden. Ze kunnen zich daarmee aanpassen aan klimaatveranderingen, en hun ontwikkeling op een klimaatvriendelijke manier laten verlopen. Het is de grootste multilaterale berg geld in de wereldgeschiedenis.
Overal valt handel in te drijven, zelfs in rechten op het uitstoten van CO2. Dat gebeurt in de Europese Unie op grote schaal. In de EU is afgesproken dat een bepaalde maximale hoeveelheid CO2 mag worden uitgestoten en dit ‘recht’ wordt verdeeld over in EU landen gevestigde bedrijven die veel CO2 uitstoten. Op die manier zou de totale uitstoot van CO2 in theorie moeten verminderen. Maar is dat inderdaad zo? Both ENDS ondertekende samen met een aantal andere organisaties een brief waarin wordt aangedrongen om te stoppen met dit systeem. Wiert Wiertsema, specialist op het gebied van internationale kapitaalstromen, legt uit waarom.